بسم الله الرحمن الرحیم
ماهِ بالای سر من ،همان ماهی ست که شبهای بیداریِ فاطمه را دید همانی ست که درد دلهای زهرا و علی را شنید همانی ست که شاهد بود فاطمه لبخندِ رقیه را ندید و رفت... همانی ست که شاهد غربت علی بود... همانی ست که وصیت های ریحانه ی پیامبر را شاهد بود... تو دیدی که عاشق و معشوق ساعتها با هم گریستند... تو دیدی که فاطمه خواست شبانه غسل شود...شبانه دفن شود... مگر چه بر سر دردانه ی رسول آمده بود؟ تو دوبار اشک های زینب را دیدی... این آسمان همان آسمان کربلاست... همان آسمانی که شاهدِ غربت مهدیِ فاطمه هم هست... من دارم زیر همان آسمان،همان ماه و همان خورشید قدم میزنم...
نوشته شده در شنبه 90/2/17ساعت
12:10 صبح توسط سنا شاخه نرگس ( ) |
قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |