مدتها بود تو خودش بود،زیاد حرف نمیزد و اگرم حرفی میزد همش گِله و شکایت بود که همه تو این مملکت دزد شدن و همه همدیگرو میچاپن، اصلا دیگه هیچ جا امن نیست، از اون مسئول بالایی بگیر تا آبدارچی هاشون...فقط دنبال اینن که خون مردمو بکنن تو شیشه و....امثالهم...دیگه داشت افسردگی میگرفت...من هم جلوش دیگه نه حرف از کشور میزدم و نه تاییدش میکردم، فقط حرفاشو گوش میدادم و نگاش میکردم...گاهی که مخالفتم رو با حرفاش ابراز میکردم سریع جبهه میگرفت که تو بچه ایی و نمیفهمی یا تو هنوز خیلی چیزا ندیدی! و ....خیلی دلم میخواست چیزهایی که اون دیده بود رو من هم ببینم بلکه نظرم عوض شه! اما این وضع ادامه داشت تا جاییکه دیگه کلاً ناامید شد بود و حتی به آینده ی بچه ش هم امیدی نداشت! کسی که همیشه شاد بود اینقد از این حرفا زده بود و زندگی توی خارج از کشور براش شده بود یه آرزوی دست نیافتنی! فکر میکرد کشورهای اروپایی بهشت برین هستن و صرف اینکه چندتا از اطرافیانش اونجا زندگی میکردن و وضع مالی مطلوبی هم داشتن براش کافی بود تا اینجارو مثل جهنم ببینه.....خلاصه نیمه ی خالی لیوان بدجوری نمایان شده بود...

شاید شما هم موقع وب گردی یا چک کردن ایمیلتون به مظالبی که محتواشون دقیقا داره میزنه تو سر خودمون برخورده باشین...مطالبی که هرچند مثلا طنز هستن اما رسماً داره کشور و مردم و مسئولین رو با خاک یکسان میکنه...دوتا عکس میذارن که مثلا وضع دانشگاه در ایران اینجوریه! یا مثالهایی مشابه که زیاد هم هستن اتفاقا!

میخوام بپرسم مگه شما ایرانی نیستی؟ مگه تو وقتی چشم باز کردی همین جا نبودی؟ خب عزیز من اگه ناراضی هستی میتونی مثل همون عده ی کثیری که اصلیترین دلیلشون برای مهاجرت ،جهان سومی بودن ایران بود بری! برو و هرقدر دوست داری از امکاناتی(!) که اینجا نداشتیشون بهره ببر! از حقوق و مزایایی که شنیدی به همه ی مردمشون میدن و هزار و یک چیز دیگه...برو هرکار دلت میخواد بکن و دست از سر کچل کشورت و مسئولینش بردار! برو و به این فکر کن که تو برای اینکه کشورت از این وضع دربیاد چیکار کردی؟ مگه تو هم از همین مردمی نیستی که داری به کاراشون میخندی؟ تو چیکار کردی برا کشورت؟ مگه غیر ازاینه که مملکت رو جوونهاش و مردمش میسازن؟......  اگرم نمیتونه بشین سرجات و مث ما زندگیت رو بکن! نمیگم انتقاد نکنیم ، یا ایرادهای کشورمون و مسئولینش و حتی مردمش رو گوشزد نکنیم ! من میگم مسخره نکنیم ، میگم طنز رو به هرقیمتی طنز نکنیم! اشاعه ی فحشا نکنیم! باعث عادی سازی گناه نشیم! اینقد چیزای ریزو درشت تلخی که میبینیم رو با آب و تاب برای همدیگه تعریف نکنیم! دونستنِ این که من یه دختری رو با حجاب داغون و در حال معاشقه با نامزدش تو مترو دیدم  چه سودی به حال دیگران داره غیر از اینکه دارم قبح کار اونا رو میریزم؟ همین حرفای ریز ریزه که باعث تباهی جامعه میشه

من میگم از چیزای کوچیک و زشت جامعه سوژه درست نکنیم و ترویجش بدیم به اسم طنز و آخرشم با تاسف سری تکون بدیم که : مملکته داریم؟ شما که اینقد تیزبین و باهوشی چرا خوبیهای کشورت رو نمیبینی؟ وفور نعمت رو...امنیت رو...ده تا چیز خوب دیگه رو...؟در مقایسه با همون کشورهایی که سنگشون رو به سینه میزنی!  چرا وقتی کسی رو میبینی که توی خیابون به یه سالمند کمک میکنه یا راننده ای که ایام محرم مردمو صلواتی جا به جا میکنه یا...رو نمیگی و برای بقیه تعریف نمیکنی؟یا چیزای بزرگتر و خوبیهای که مسئولینمون رو دارن رو نمیگی؟ چرا عادت کردیم که فقط زشتی ها رو پررنگ کنیم و ژست روشنفکرانه ای بگیریم که آررره مثلا منم میدونم اوضاع داغونه! میدونید چندنفر مثل اون بنده خدایی که تعریف کردم ممکنه بخاطر همین حرفها و یک کلاغ چهل کلاغهای تلخ روزمره احساس پوچی کرده باشن و به زمین و زمان فحش داده باشن و مدتها از زندگی افتاده باشن؟ نگو به من ربطی نداره چون برای ذره ذره ی اعمالمون بازخواست میشیم....

همه ی کشورها تو همه جای دنیا مشکلات و بیکاریها و تورمها و اختلاسها و ...رو دارن! محاله جایی رو پیدا کنید که هیچکدوم از مشکلات رو نداشته باشه اما نمیدونم چرا این وسط فقط ایرانیها رو کردین عَلَم و هی میزنین تو سرش؟

شد یه بار به جای این همه بدبینی به 8 سال دفاع مقدس ببالید و افتخار کنید؟ که اگه اینطور بود وقتی از خانمی پرسیدن میدونی چرا اسم اتوبان همت، همته؟ جواب نمیداد چون به همت مهندسین و معماران زیادی ساخته شده!!

اون عزیزی که اول پست گفتم بعد حدودا چهار ماه افسردگی و بد و بیراه گفتن به سران مملکت! تازه به این نتیجه رسیده که اصلا چرا اینهمه بدیبن شده؟ تازه فهمیده که وقتی من دارم جایی زندگی میکنم باید برای بهتر شدنش و بهتر شدن خودم تلاش کنم! تازه تونسته خوبیها رو ببین و از زندگیش لذت ببره و به کشورش افتخار کنه...و فهمیده آواز دهل شنیدن از دور خوش است!

+اینقد به کشورتون کم لطفی نکنید

بعداً نوشت: توی یه وبلاگی نوشته بودن:

انقدر که اینا دارن واسه فرود آوردن (حالا مثلا ما نفهمیدیم خودش سقوط کرده) پهپاد آمریکایی افتخار می کنن ...

خود آمریکایی ها واسه ساختنش این کارارو نکردن ...

و یکی کامنت گذاشته:

قربون دهنت!
در مملکتی زندگی میکنیم که شعار مردمش مرگ بر آمریکاست ولی آرزوی دیدن آمریکا را حتی برای یک لحظه هم که شده را دارن.

چی میشه گفت بهشون؟ (البته کامنتهای زیادی هم نظرشون برعکس نویسنده بود)