شب قدر ، گستردهترین سفره رحمت و پرنعمتترین مائده لطف خداست. شب قدر، شب گشودن سفره دل و ریختن اشک نیاز و فصل گریستن چون ابربهار در آستان آفریدگار غفّار است. در شب قدر، روبه روی آینه محاسبه مینشینیم و چهره جان را بی غبار میبینیم و با باران اشک، دل را در سحر رحمت و مغفرت شست و شوی میدهیم. شب قدر، فرصتی است تا چهره دل را با آب توبه بشوییم و پاکتر گردیم و به فطرت بیعیب خویش برگردیم.
شب قدر، برای آن است که قدر خویش را بشناسیم، تقدیر خویش را رقم زنیم، قدرت اراده و انتخاب را بیازماییم و خویشتنِ جدید را با قلم توبه و جوهر اشک، ترسیم کنیم. حیف اگر در شب قدر، قدرِ خود نشناسیم!
خدایا مثل همیشه لطف کن و بار دیگر فرصت بندگی و اشک ریختن را به من بده
خدای من مپسند که بعد از شبهای پر قدرِ قدر ، هنوز دلم سیاه باشد.
خدای خوبیها لذت گریه های خالصانه، لذت بندگی و لذت پاک شدن و پاک ماندن را در این شبها به من بچشان.
بگذار تا خود را در آغوشت احساس کنم و بار دیگر با کوله بارم به درگاهت پناه آورم
خسته ام ، از خودم خسته شده ام
پناهم ده و از خود رهایم کن که تویی فریادرس بی پناهان
تشنه ام این رمضان تشنه تر از هر رمضانی شب قدر آمده تا قدر دل خویش بدانی
لیله القدر عزیزی است بیا دل بتکانیــــــــم سهم ما چیست از این روز همین خانه تکانی . . .
هم‌راهِ من در میهمانیِ خدا!
شبِ برترین در راه است. همان که هزارها ماه به گَردش نمی‌رسند. آنشبی که، شبِ تقدیر است هم‌سفره ، تو هم حرفی بزن، چیزی بخواه!
بنشین به مناجات…
و.........دعایم کن...
آیت اله بهجت:
خدا می داند در دفتر امام زمان (عج) جزو چه کسانی هستیم! کسی که اعمال بندگان در هر هفته دو روز (روز دوشنبه و پنجشنبه) به او عرضه می شود. همین قدر می دانیم که آن طوری که باید باشیم، نیستیم.
