من زياد كاري به اين ندارم كه ديگران راجع بهم چي فكر ميكنن! بيشتر منظورم اينه كه ناراحت كردنه ديگران توسطِ ما خيلييييي بده ولي عادت شده! ديگه كسي براش مهم نيس كه بقيه از دستش دلخور باشن يا نه! يجورايي خودخواه شديم،مهربون نيستيم...اينا آدم رو از فطرتِ پاكي كه اون اول خدا بهمون داده خيلي دورمون ميكنه/البته من اينجوري فكر ميكنم