خوبه، آدم بايد هميشه باروني باشه، من که هميشه به حال بهاري ها غبطه مي خورم.

من پيشنهاد خودتون رو که شايد چندين بلاگ قبل بود مي گم، چه اشکال داره انسان توي طرح اکرام شرکت کنه، حالا هرچه قدر که مي تونه و داره، بهترين راهش همينه، البته صدقه که جاي خودش رو داره و فرهنگ مخصوص به خودش، حال و هواي آدم تيره و تار ميشه وقتي مي بينه که يه بچه 10 ساله تو سرما، از سوز برف، دستاي کوچولو و نهيفش رو کرده توي جيب پارشو داره روزنامه مي فروشه، داره گل مي فروشه، داره دستمال کاغذي مي فروشه و ما ما توي خونه ي گرم و نرممون نشستيم و بدون توجه به اين افراد پولهامون رو جمع مي کنيم، يا مي ريم، ميريم يه ادکلن فلان تومني يا
يا چيزي که مي تونيم اصلاً نداشته باشيم يا کمترش رو داشته باشيم اما بجاش يه دفتر، يه کتاب .... يه دستکش به يکي هديه بديم.

واقعاً چرا ما بيفکريم؟!! چرا ادعامون ميشه؟؟ اگه از خجالت آب بشيم جلوي امامامون جا داره ... نداره؟!
راه هاي رسيدن و ياري خيلي زياده کاره خيلي خوبي مي کنيد که مي نويسيد، ادامه بديد، اما ...
خيلي کارها توي راستاي همين کار ميشه کرد، اينکه
اينکه چه اشکالي داره يه روز جمعه صبح، يه صبحانه تهيه کنيم، براي ماموراي محترم شهرداري، اوني که تو کوچمون کار مي کنه، به نيت امام زمان (عج) يا .....