خيلي هاشون ميگن اگه دستمون ميرسيد يا جيبمون همراهي ميکرد ميرفتيم. نميدونم والا... البته بعضي از انتقادها درسته ولي اونقدر بد بيانشون ميکنيم که تيشه به ريشه هاي خودمون ميزنيم. من نظرم اينه که همه چيز رو بايد نسبي ديد! بايد ببينيم نسبت به جاهاي ديگه ي دنيا چطوريم، اگر -باتوجه به امکاناتمون و کليه ي شرايط ديگه- تونسته باشيم به صورت نسبي پيشرفت کنيم و عدالت رو رعايت کنيم و... يعني کشور خوبي داريم. حالا وقتي به يه عده همين حرفا رو ميزنم و مثلا ميگم تو دل آمريکا و اروپاشم کلي آدم ناراضي و منتقد از دولت و بيکار و... وجود دارن، جواب ميدن که: خب آخه ما ادعامون ميشه مملکتمون اسلاميه! اونا حدالقل اين ادعا رو ندارن. نميدونم والا... تنها چيزي که دلگرمم ميکنه اينه که اين انتقادها از روي عناد نيست و بچه هاي مملکتمون عشق ائمه (ع) از بچگي تو خونشونه و خدا پشت امت رسولش ميمونه و خون شهدا که به برکت اونها چقدر بلايا که از سر مردم و مملکتمون گذشته و ما بي خبريم...

خدا آخر عاقبتمونو ختم به خير کنه.