سلام...
قربانت که خنداندي ما را !
چه فايده ازش که پياده شدي به سوال نکير منکر نرسيد !
راستي عيدت مبارک
راه علي : سعادت
عشق علي : شهادت ذكر علي : عبادت
عيد علي مبارك
فکر مترو بودي اينجوري داشتي فشار رو تحمل مي کردي
اکشال نداره سعي کن از اين به بعد بري جلو بشيني
از مطلب هاي خوب و مفيدي هم که برامون مي نويسي واقعا ممنونم دوست من
عيد شما هم مبارک
التماس دعا
خيلي مطالبت مفيد و فوق العاده است.
ممنون سنا جون....
راستي وايييييييييي آسون ترينش مرگه تازه!!!!!
آيکون گريه
از امروز نام سنا به صبور تغيير پيدا مي‌کند!
منم يک سال براي راحتي - البته از سر اجبار و ناچاري- سرويس مدرسه‌ام رو ماشين شخصي گرفته بودم. مي مردم و زنده مي‌شدم تا مي‌رسيدم! 4نفر عقب مي‌نشستند، من و يک نفر ديگه هم جلو!!! (تازه همون موقع هم همين اندازه اي بودم من!)
دبستاني نبوديم ها! من و دو تاي ديگه دبيريستاني بوديم، بقيه راهنمايي. (بچه لوس نبودم که با سرويس برم! مسير خونه تا مدرسه خيلي دور بود، با سرويس نيم ساعت طول مي‌کشيد. ديگه با اتوبوس يا تاکسي که به يک ساعت هم مي‌کشيد )
حالا بدتر از همه اين بود که راننده عزيز بعضي روزا خودش نمي‌اومد و پسرجانش رو مي‌فرستاد! منم آخرين نفري بودم که پياده مي‌شدم! خيلي شيک بايد ور دست آقا مي‌نشستم و تحمل مي‌کردم!
انقدر اون سال اذيت شدم که از سال بعد ترجيح دادم با اتوبوس برم و اصلاً سرويس نگيرم
سلام. تجربه‌ي مرگ گواراي وجودتان!
سنا جون حالا بنده خدا يه ذره جاي تو رو تنگ کرده! باز خدا رو شکر کن که توي اتوبوس يا مترو نبودي که علاوه بر کمبود جا، هوا براي نفس کشيدن هم نداشته باشي!
بعد مي‌گن چرا اينقدر خودرو شخصي تک سرنشين زياد شده خب هربار سوار وسايل نقليه عمومي ميشيم مي ميريم و زنده ميشيم و به قول تو مرگ و فشار قبر رو تجربه مي‌کنيم به اضافه انواع رايحه‌هاي خوش!
